Het is donker en nat buiten als we Christiaan de Kleine, eigenaar van Kleihof Montage, ontmoeten bij zijn huis in aanbouw. “Het was precies zulk weer toen ik een ernstig ongeluk kreeg met mijn allereerste bus. Ik was vier maanden voor mijzelf aan de slag en reed in mijn gloednieuwe Volkswagen Transporter. Het was avond, het regende en op het moment dat ik de ruitenwissers wilde activeren, klapte ik met volle snelheid op een onverlichte trekker met giertank. In een reflex wist ik het stuur nog naar links te draaien. Een paar schrammetjes hield ik er aan over, meer niet. De kreukelzone van de bus heeft mijn leven gered.”

Keukenmontage

“Ik begon na de LTS als timmerman. Na vervolgopleidingen en banen in loondienst, werk ik sinds 2012 voor mijzelf. Tot op heden heb ik daar geen spijt van. Voor een groot deel verhuur ik mij als ZZP’er aan Keuken Montage Groep Nederland. Daarnaast heb ik ook mijn eigen klanten. De focus ligt op het vakkundig plaatsen en installeren van keukens, maar ik doe ook andere klussen. Gemiddeld rijd ik zo’n 40 tot 60 duizend kilometer per jaar. Ik vind het daarom belangrijk dat mijn bus comfortabel is en goed rijdt.”

Een verleden met Volkswagen

“Bij mijn vorige werkgever reed ik al met de bedrijfswagens van Volkswagen en dat beviel goed. Ik reed daar ook een tijdje met een Crafter, maar die was voor mij te groot. Zeker in stadscentra was het was lastiger om de bus goed te kunnen parkeren. De keuze voor mijn eerste eigen bestelauto was dan ook snel gemaakt: het moest een Transporter worden, wat in mijn ogen gewoon een luxe personenauto is, maar dan wat hoger op zijn wielen staat. Destijds koos ik voor een mooi voorraadmodel omdat die snel beschikbaar was. Maar binnen een half jaar was ‘ie dus totalloss.”

Dubbele cabine 

“Ik moest alles in werking zetten om een nieuwe bus te regelen. Dat ging niet vanzelf, maar gelukkig kreeg ik alle medewerking van mijn garage. Met een tijdelijke bus en een vergoeding van mijn gereedschapsleverancier kon ik in ieder geval door, terwijl ik wachtte op mijn nieuw bestelde Transporter. Ditmaal koos ik voor een exemplaar met een dubbele cabine, die ik ook privé zou gaan rijden. Ik dacht: handig voor mijn gezin, zodat de 8-zits privéauto plaats kon maken voor een kleinere variant. Uiteindelijk zijn we er maar één keer met zijn allen in weggeweest. De achterbank diende vooral als verlengstuk van mijn laadruimte. En dus ruilde ik ‘m na vier jaar met net geen twee ton op de teller in voor mijn huidige T6. Ik heb bewust gewacht tot het nieuwste model uitkwam.”

T6

“Mijn Transporter is hoogglans zwart, met matzwarte en oranje bestickering op de flanken. Die matte letters zie je vooral goed bij een bepaalde lichtinval. Ik vind dat chique en stoer. Op de achterkant zit een afbeelding van een ‘poppetje’; het logo van Keuken Montage Groep Nederland. 
Ik ben wel zuinig op mijn bus. Het is immers mijn visitekaartje. Elke week was ik ‘m en één keer per jaar breng ik ‘m naar de poetser. Zo behoudt hij beter zijn waarde. Het werk dat ik doe is best intensief en de dagelijkse reistijd doet daar nog een schepje bovenop. Ik heb bewust gekozen voor comfortopties, zoals armsteunen, een verstelbare lende­steun en LED-koplampen voor beter zicht. Ook zit er een multimediasysteem met navigatie in en heb ik diverse veiligheidssystemen aan boord. Hij remt automatisch als ik een voorganger nader die ik zelf nog niet heb gezien. In mijn eerste bus zat dat dus niet. Toch heeft de Transporter toen mijn vertrouwen gewonnen, omdat ik er levend uit ben gekomen. Het maakt wel dat ik nu alle veiligheidsopties wil die beschikbaar zijn.”

Inrichting laadruimte 

“Door te kiezen voor een klep in plaats van openslaande achterdeuren sta ik nu droog en heb ik de ruimte om langs beide kanten met mijn spullen te lopen. Ook heb ik goede verlichting in de laadruimte. In de bus waarmee ik het ongeval heb gehad, had ik een stalen indeling met schappen. Daar ben ik van teruggekomen, want met het ongeval staken de stukken staal dwars door de cabine. Dus dat nooit meer. Aluminium was een optie, alleen prijstechnisch kon ik mij dat niet veroor­loven. Uiteindelijk kwam ik bij een bedrijfs­wageninrichter die deze inrichting van multiplex op maat heeft gemaakt, destijds nog voor de dubbele cabine. Door de bakken is alles makkelijk terug te vinden en wordt voorkomen dat de spullen los in de laadruimte liggen. Ik heb eerst nog overwogen om de verhoogde vloer door te laten lopen, maar heb toch bewust ruimte aan de kop gelaten voor grotere machines, gereedschap en materialen. Onder de verhoogde vloer zijn twee lange lades geplaatst en heb ik ruimte voor lang materiaal. Ik heb flink wat laadvermogen en mag ook behoorlijk wat achter hangen. Dat benut ik dan ook optimaal, want ik rijd regelmatig met een volle aanhanger.”

Driemaal is geen scheepsrecht

“Ik ben bezig om te kijken of ik iemand kan aannemen, want er is werk genoeg. Als dat gebeurt, dan gaat deze bus naar die persoon en neem ik een nieuwe. En ja, dat wordt zeker weer een Volkswagen. De aanschafwaarde ligt misschien iets hoger, maar het behoudt zijn waarde wel. In een volgende bus wil ik in ieder geval de nieuwste navigatie. Want hoe groter het scherm, hoe makkelijker het voor mij is. En sowieso weer comfortstoelen. Ook overweeg ik toch leren bekleding. Dat is gewoon makkelijker schoon te maken, hoewel het natuurlijk wel eerder kan beschadigen. Maar ja… Over twee weken ga ik de T6.1 bekijken. Dus wie weet.”