Een geotextiel dat na bewezen diensten vanzelf uit elkaar valt en dus niet hoeft te worden verwijderd. BAM Infra en Joosten Groep voeren een praktijkproef uit in Zeeland. Door te spelen met de lignine in de vezel van het doek, zou de levensduur instelbaar moeten zijn.
Het kabinet neemt meer regie in een landelijke aanpak van funderingsproblemen. Hoopgevend, vinden overheden en experts. Maar zij zien ook: een substantiële financiering blijft voorlopig uit.
Alle gebouwen zakken, zelfs die op megapalen, maar aan welke lagen ontlenen zij hun draagkracht? In het dichtbebouwde Rotterdam is die vraag steeds relevanter. Een palentest aan de Coolsingel brengt het haarfijn in beeld. Eerste update: de diepste paalpunt draagt nog niets bij.
Drie groutankers voor een nieuwe kade in Rotterdam zijn door Hakkers uitgevoerd met CO₂-arm cement. De fundeerders uit Werkendam hebben nog veel verder strekkende plannen met het materiaal van Paebbl.
Dat de uitvoering is losgebarsten, betekent niet dat er binnen niets meer hoeft te gebeuren voor project Meanderende Maas. Op elke man buiten heeft Boskalis voorlopig één man in de keet zitten. Ook op damwanden wordt niet beknibbeld.
Sinds de instorting van de Wilhelminatoren zingt de vraag rond hoe veilig bouwen met mergel is. Maar de ondergrond - de gatenkaas waar die mergelblokken uit zijn gezaagd - vormt misschien wel een groter risico.
De Tweede Kamer is de problemen met lekkende, milieuverontreinigende staalslakken zat en dringt aan op een meldplicht. Bouwend Nederland en MKB Infra vrezen echter voor bureaucratie en hoge saneringskosten.
Zo'n 14.000 kuub vloeibaar gas per uur kan vanaf 2027 worden overgeslagen op de zeesteiger die Ballast Nedam en Hakkers bouwen in het Duitse Brunsbüttel.
Met een omzet die bijna 300 miljoen euro lager uitviel dan een jaar eerder en een winst die decimeerde tot een derde, was 2024 voor Van Leeuwen een taai jaar. De solvabiliteit steeg wel én de handelaar in stalen buizen kreeg een koninklijke status.
Funderingsschade. Het probleem is al tientallen jaren bekend, maar nog steeds denken veel betrokkenen dat wegkijken de beste oplossing is. De Raad voor de Leefomgeving en Infrastructuur heeft vorig jaar de omvang en de implicaties uitvoerig beschreven. Maar nu overheerst teleurstelling over wat er met het advies is gedaan.
