Van een onzer auteurs

Ingenieursbureaus en hun opdrachtgevers steken veel negatieve energie in discussies over aansprakelijkheid. Oorzaak is het ontbreken van paritaire algemene voorwaarden. Tot op de dag van vandaag zijn wij niet in staat gebleken onze verschillen genoegzaam te overbruggen.

Wat zal de agenda van woningcorporaties voor 2015 nu zijn? Net na het debat over de parlementaire enquête en de wetswijziging. Gaan zij zich beperken tot het verhuren en onderhouden van de bestaande woningen? Trekken zij zich terug achter hun eigen voordeur? Met minder ambitie, minder activiteiten en minder personeel? Gaan zij een tijdje op stationair, waardoor het extra zware toezicht dat er aankomt uitstekend zal blijken te werken ("zie je wel, met die ene Woonautoriteit is er eindelijk rust in de tent")? En proberen directeuren de komende jaren vooral onder de radar te blijven (want iedereen met een goed idee zal direct te horen krijgen dat hij "van de misstanden niets heeft geleerd")?

Uit enkele recente artikelen in Cobouw (De Koning (2/10), Chao-Duivis (23/10) en Van Manen (20/11)) blijkt nogal wat verwarring te bestaan over het verschijnsel hybride contracten. Evenals De Koning onderkent CROW dat iedereen een eigen beeld heeft bij deze contractvorm en dat de kwaliteit ervan niet altijd aan de maat is. Dat zijn ook precies de redenen waarom CROW, in samenwerking met de infrasector, de ontwikkeling van een meer geüniformeerde vorm heeft opgepakt.

Vorige maand bezocht ik een inspirerende bijeenkomst van Pioneering - het netwerk voor de bouwsector in Oost Nederland - waar een delegatie van de Bouwcampus uit Delft te gast was. In een goede sfeer discussieerden de aanwezigen over een aantal cases die opdrachtgevers neerlegden.

Wie zal dat betalen, zoete lieve Gerritje? Die zin uit het oude volksliedje schoot mij als eerste te binnen toen ik vorige week in een discussie bij de NEN zat. Nee, het gesprek ging niet over onze voormalig minister van Financiën Zalm. En ook niet over een meisje dat naar Den Bosch ging. Het was meer "Dat gaat naar Europa toe, en wie zal dat betalen?".

Ruimtelijk beleid houdt niet op bij de grens. Noch bij gemeenten, noch bij provincies en ook niet bij de landsgrens. In dat opzicht is het nuttig om in Europees verband te bezien welke samenwerking er mogelijk is, welke gemeenschappelijke ervaringen er bestaan en hoe autonomie zich verhoudt tot Europese spelregels. Het initiatief om in 2016 te komen tot een European Urban Agenda past daar bijvoorbeeld in.

Vorige week was ik te gast bij een inspiratiebijeenkomst van een woningcorporatie, een van onze opdrachtgevers. Spreker Jos Burgers nam ons mee in zijn enthousiaste verhaal over klantvriendelijkheid en klantgericht werken. Voor velen een herkenbaar verhaal.

Na de recordkoepel van vorige winter probeert de TU Eindhoven deze winter een model (1 op 5) van de Sagrada Familia te bouwen uit ijs. De ankers in het Finse Juuka zitten al in de grond.

Wat is de kunst van het verleiden? Op een decemberdag loop ik rond in een winkelcentrum. Een wereld gekleed in sfeer van de feestdagen. Want er moet geld worden verdiend.

In het artikel 'Blok: Snel nieuw bouwstelsel' van afgelopen donderdag kwam de lezing van Monika Chao-Duivis op een congres over kwaliteitsborging in de bouw aan de orde. De directeur van het Instituut voor Bouwrecht wil echter graag wat nuances aanbrengen.