Het was een noodgedwongen stap om als voormalig directeur van een drukkerij de bouwwereld in te stappen. Hij begon met een klusbedrijf. Tót hij de eigenaar ontmoette van een isolatiemethode. Sindsdien duikt de nu 71-jarige Wilco Machielse met plezier de kruipruimte in om woningen te voorzien van vloerisolatie. Zijn mobiele gereedschapskist is een knalgele Renault Trafic 1.9 DCI L2H1 uit 2005. Wilco vertelt het verhaal achter zijn bouwbus.

“De drukkerij waar ik directeur-eigenaar van was ging failliet. Ik deed van alles om maar bezig te blijven, en stuurde uiteindelijk een brief naar vrienden en kennissen. Daarin legde ik mijn situatie uit: het geld was op. Ik stelde de vraag of zij misschien verbouwklussen voor mij hadden. Vanaf dat moment stond de telefoon roodgloeiend. In mijn voormalige woningen heb ik in de rol van aannemer ook verbouwingen uitgevoerd. Maar ja, als je een hamer kan vasthouden, ben je nog geen timmerman. Ik trok daarom samen met een vriend op die ook handig was. We startten beiden ons eigen klusbedrijf en leerden elkaar nieuwe vaardigheden.”

De kruipruimte in

“Twaalf jaar later raakte ik op een beurs in gesprek met de eigenaar van TONZON vloerisolatie. Hij vertelde mij over hun product en toen viel bij mij het kwartje: dit is wat ik wil doen. Ik werk sindsdien in kruipruimtes en met één merk en één product. Maar wel als ZZP’er: Zelfstandige Professional zonder Personeel - en Zonder Pensioen. Andere klussen doe ik niet meer, puur nog vloerisolatie. En dat voelt goed.”

Leuke klussen voor leuke mensen

“Het leuke aan dit werk is dat je een grote diversiteit aan mensen ontmoet en op verschillende plekken komt. Het is wel oppassen dat je niet overal in interessante gesprekken verzandt. Veel van mijn collega’s zijn trouwens ook niet uit de bouwwereld afkomstig; dat zijn bijvoorbeeld voormalige architecten of bankmedewerkers die erachter zijn gekomen dat ze toch liever met hun handen werken. Voorheen gebeurde het nog wel eens dat klanten extra tijd van mij vroegen. Dan moest er een andere kleur tegel of kraan worden gekozen, of werd afgedwongen ‘het stopcontact ook nog maar even voor hetzelfde geld’ te doen. Dat heb ik nu niet meer. Daar is ook mijn slogan uit ontstaan: leuke klussen voor leuke mensen. En nu krijg ik juist dat klanten zeggen: “Vond je ons wel leuk genoeg, Wilco?”. Het maakt dat ze anders naar de opdracht en mijn inzet kijken.”

Van oude Saab naar gele bouwbus

“Ik startte met mijn klusbedrijf in een oude Saab met een aanhanger erachter. Het hebben van een trekhaak zorgde wel voor de nodige ‘vriendendiensten’ en kapotte scheenbenen, dus daar ben ik van afgestapt. De Saab maakte plaats voor een Mercedes-Benz MB100 en als opvolger daarvan kwam de tweedehands gele Renault Trafic in beeld. De kleur maakt de bouwbus een opvallende verschijning, maar dat past wel bij mij; ik ben zelf ook een kleurrijk persoon. Het was ook maar net wat er te koop was en ik had geen zin in een zwarte of grijze, dat vind ik van die standaard leasekleuren. Dit is veel vrolijker!” 

Zelf getimmerde laadruimte 

“Het is een verlengde bouwbus met aan beide kanten een schuifdeur. De laadruimte heb ik zelf ontworpen en gebouwd. Perfectionistisch als ik ben, heb ik nauwkeurig uitgerekend hoe al mijn gereedschap, trap en andere attributen het slimst in de bus mee kunnen. Daarbij heb ik de kunst een beetje afgekeken van de wegenwacht. Zo heb ik een uitschuifbare bankschroef en een pvc-pijp in een verloren hoek voor mijn bezem. Bij de kringloop heb ik ladeblokken van een bureau gevonden die nu dienstdoen als opbergruimte voor mijn elektronische apparatuur en wat los bouwmateriaal.”

Handige extra’s

“Het dashboard is misschien wat eenvoudig, maar ik heb in de bouwbus alles aan boord dat ik nodig heb. Ook airconditioning en een cd-speler. Wel heb ik een beugel op het dashboard gemaakt voor mijn telefoon. Gegevens uit mijn computer en digitale agenda worden automatisch met mijn smartphone gesynchroniseerd. Op die manier heb ik meteen het juiste adres in de navigatie. Ook heb ik een kleine prullenbak gemonteerd en zit er een omvormer ingebouwd, zodat ik op locatie nog een accu kan laden als ik op een of andere manier geen stroom heb.”

Op vakantie met de bouwbus

“De Trafic rijdt perfect, ik ben er zo blij mee! Hij zit heel lekker en maakt weinig lawaai, wat dat betreft is het net een personenauto. Afgelopen jaar heb ik er ook heel wat privé kilometers mee gereden, onder andere naar Oostenrijk, Zwitserland en Zuid-Frankrijk. Hij heeft het al die ritten goed gedaan. Het is er wel een met een relatief lichte motor. Dus bij erg steile bergwegen moest ik even een tandje terugschakelen. Ik haal het gereedschap trouwens wel uit de bouwbus als ik op vakantie ga. Dat verdeel ik dan over mijn garage en mijn appartement. Alles heb ik dubbel; ik wil namelijk niet misgrijpen als er iets stuk gaat of zou worden gestolen en als ik iemand inhuur, kan ‘ie mijn gereedschap gebruiken.”

Financiering

“Destijds kocht ik de bouwbus voor 6.500 euro exclusief btw. Daar kwam nog een grote beurt bij, waardoor de aanschafprijs zo rond de tien mille uitkwam. De helft daarvan heb ik gefinancierd. Mijn accountant adviseert om binnenkort een andere bus kopen, want ik betaal relatief gezien nu te veel bijtelling. Sinds ik AOW heb, wordt mijn inkomen daarbij opgeteld. Per saldo betaal ik nu zo’n 2.000 euro belasting teveel.’

Wat wordt de volgende bouwbus?

“Ik vind ruimte en een hoge zit belangrijk. Ook zou ik er een met een dubbele bank nemen, zodat ik altijd twee mensen mee kan nemen. Een schuifdeur aan één kant zou volstaan en verlengd hoeft ‘ie ook niet meer per se te zijn. Al wil ik wel mijn fiets mee kunnen nemen en de attributen voor mijn cabaretvoorstelling, zoals een geluidsinstallatie. Dat is mijn toekomst: minder klussen, meer voorstellingen. De toepassing zal dus veranderen. Het liefst spaar ik er nog even door, zodat ik ‘m meteen kan aftikken. Al kan mijn accountant daar natuurlijk anders over denken.”