Van een onzer auteurs

Zoals bekend heeft de Hoge Raad in 2013 (ECLI:NL:HR:2013:BZ2900) geoordeeld dat aanbestedingsbeginselen niet bij elke private aanbesteding in acht hoeven te worden genomen; dit hangt af van de redelijkerwijs gewekte verwachting. De rechtbank Den Haag oordeelde op 6 december 2013 (ECLI:NL:RBDHA:2013:18500) in vergelijkbare zin.

Weer heeft Aedes in de onderhandelingen met minister Blok het loodje moeten leggen. Aedes blijkt "zeer teleurgesteld" omdat in de voorstellen van Blok staat dat de corporaties geen geld vanuit de sociale sector mogen gebruiken voor de bouw van duurdere woningen. Hoe erg is dat eigenlijk?

Nu we eindelijk de milieu-impact van materialen goed kunnen vergelijken - en duurzaam bouwen dus een stevige, objectieve basis hebben gegeven - groeit de kritiek op milieulastberekeningen en de Nationale Milieudatabase. Volgens Pim Peters is dat vooral een teken dat de bouw op de goede weg is. Verandering doet namelijk altijd pijn.

Het zijn niet alleen kleine bedrijven die in duurzaamheid actief zijn. Het gaat juist om een trend waarin vaak grote partijen actief zijn, onder meer in De Stroomversnelling en de Coöperatie Gebieden Energie Neutraal.

Een zonwering komt wel voor in de verkoopbrochure en op de tekening, maar is niet aangebracht. Het ging om een 'artist's impression', is abusievelijk getekend en is bovendien niet aan te brengen, aldus ondernemer. Arbiter denkt er anders over in RvA nr. 80629, 14 januari 2014.

Per 1 januari 2014 is de Warmtewet zonder noemenswaardige aandacht van de praktijk in werking getreden. Enkele corporaties hebben - zonder succes - bij de wetgever aan de bel getrokken, maar het bestaan van de Warmtewet is vooralsnog niet echt doorgedrongen tot de brede commerciële vastgoedpraktijk.

Nou hebben we het eens van een ander gehoord: internationaal gezien zijn we in Nederland goed bezig met vernieuwing in de bouw. Eind januari presenteerde Don Ward, chief executive van Constructing Excellence, het verhaal over vernieuwing in de bouw in het Verenigd Koninkrijk.

De sector is op zoek naar een nieuw businessmodel. Marktdenken in plaats van productdenken. De financiële functie moet aan de directietafel zitten.

Bij aanbestedingsstukken en bestekken is soms sprake van dubbelzinnigheid. Dat kan diverse oorzaken hebben. Eén is dat niet alle tekst uiteindelijk door één persoon wordt gecontroleerd en geredigeerd. Als die persoon (vaak in de vorm van een bureau dat de aanbesteding begeleidt) al bestaat, ontbreekt soms de kennis om te beoordelen of het aangeleverde technische

Nederlandse rechters zijn verdeeld over het antwoord op de vraag of mag worden onderhandeld met een niet-besteksconforme inschrijver. De onderliggende vraagstelling is of een niet-besteksconforme inschrijving wordt opgevat als één die in overeenstemming is met de formele eisen van de aanbestedingsprocedure. Met andere woorden, hoe groot is de onderhandelingsvrijheid van de aanbestedende dienst? Yvette Brummelhuis wijdt haar column van 10 januari (Ongeldig, toch uitnodigen) aan het opmerkelijke vonnis van de Voorzieningenrechter van de rechtbank Noord-Holland in de zaak tegen KWS tegen Zeestad c.s. Hoe zit het ook alweer? Wegenbouwer KWS dient in een 'nationale meervoudig onderhandse aanbestedingsprocedure conform het ARW 2012 een niet-besteksconforme inschrijving in. De twee andere inschrijvingen zijn volgens Zeestad wél geldig, maar onaanvaardbaar hoog. Om die reden wordt overgestapt op een onderhandelingsprocedure, waarbij de aankondiging wordt weggelaten en waarvoor KWS niet, maar zijn twee concurrenten wél zijn uitgenodigd. Het debat tussen partijen spitst zich toe op de vraag hoe in artikel 5.3.1 ARW 2012 de woorden "die gedurende die procedure inschrijvingen hebben ingediend die aan de formele eisen van die procedure voldoen" moeten worden uitgelegd.