Lenny Vulperhorst

Soms blijven beelden hangen. Meestal is dat een teken dat het kennelijk een rake typering is. De Nederlandse topeconoom Willem Buiter (Citibank) stelt dat Europa "ontzombied" moet worden.

Al eerder heb ik vastgesteld dat we het in Nederland op veel terreinen niet zo slecht doen. We staan in vrijwel alle rankings in de top tien, als we al niet in de top vijf staan. De American Society of Civil Engineers geeft elke vier jaar een cijfer voor de staat van de Amerikaanse infrastructuur. Tot voor kort was dat cijfer een "miserable D". Dat cijfer is gestegen naar een D+ omdat er weer wat meer geïnvesteerd wordt in bruggen, drinkwater, spoor, wegen en afval.

Nog steeds zijn er bedrijven die projecten entameren en de realisatie pas van start laten gaan als 70 procent verkocht is. Stelt u zich het volgende voor. Ik zie een advertentie van een nieuwe auto, zeg een Peugeot. Ik ben gecharmeerd van het ontwerp, de kort omschreven functionaliteit, de nabijheid van een dealer en natuurlijk de prijs. Bovendien spreken de extraatjes me aan.

Ketensamenwerking is een nieuw toverdrankje waar wonderen van worden verwacht. Interessanter is volgens mij de vraag hoe het komt dat de bouw zo versnipperd is, zo gefragmenteerd.

Stabiliteit is een woord waar we eigenlijk niet van houden. Dynamiek. Verandering. Vernieuwing. Uitdaging. Ambitie. Dat zijn de toverwoorden van onze tijd.

Op voorhand ben ik het met de tegenstanders eens. Dat heeft te maken met de geschiedenis van de plek. De beelden van in bomen kamperende actievoerders staat voor eeuwig opgeslagen op mijn harde schijf.

In Engeland zijn de tegenstellingen tussen links en rechts 'vanwege het tweepartijenstelsel' altijd wat heftiger dan bij ons. Bij ons wordt toch aanzienlijk minder gepolariseerd, omdat na de verkiezingen moet worden samengewerkt. Labour en de Conservatives sluiten elkaar spreekwoordelijk uit. Dat de conservatieven regelmatig de strijdbijl oppakken tegen wat ze noemen de 'indeserved poor' is

Van de week begon een corporatiedirecteur weer eens over "de" woningnood. Ik maar denken dat die niet meer bestaat en dat de echte "woningnood" tegenwoordig gaat over "kopers die onder water staan". Een soort watersnood dus eigenlijk. Maar terug naar "de' woningnood. De kranten zouden nu vol moeten staan over "de" woningnood, maar niemand heeft

Beleid is een wijze van behandelen van een zaak (volgens de beginselen of gedragslijn; bedachtzaam). Wat is eigenlijk het tegenovergestelde woord van beleid? Iets doen zonder er over na te denken, willekeurig, zonder vast stramien. Zomaar dus. Maar zo hebben we het niet geleerd op de hogescholen en universiteiten (integrale technische beleids- en bestuurskunde) en

Vrolijk makend. Zoek op internet het project VoltaGalvani en stel vast dat er naast reden tot somberheid, heel veel reden voor blijdschap is. Verkochte woningen. En niet een paar, nee, een heleboel. Hoe kan dat? Daar in Eindhoven. In een buurt met een vanouds slechte naam en om de hoek een prostitutieplein. Niet echt een