Hennes de Ridder

Twee weken geleden had ik weer de zoveelste discussie over het verdelen van risico's in een bouwcontract. De bouw is de enige sector die een hoofdzaak heeft gemaakt van een perversiteit.

De klant stelt straks zelf zijn product samen met hulp van digitale ontwerpmachines die rechtstreeks toeleveranciers inschakelen voor het in elkaar zetten van bouwwerken. Volgens Hennes de Ridder wordt binnen tien jaar minstens 80 procent van het bouwvolume zonder adviseurs en bouwers en dus duurzaam gerealiseerd.

Er zijn forse vraagtekens te zetten bij de aanpak van de Stroomversnelling. Nu heiligt het doel (energie nul op de meter) het middel, het niet goed inzetten van marktpartijen. Een betere competitie zal volgens Hennes de Ridder het doel niet alleen veel dichterbij brengen, maar ook veel sneller worden behaald.

Echte innovatie komt alleen door een gezonde competitie tot stand. Die aanpak zou gekozen moeten om alle woningen doorlopend te verbeteren, vindt Hennes de Ridder.

Het stadsbestuur van Rotterdam zou voorstander zijn van de bouw van een nieuw, multifunctioneel stadion voor Feyenoord. Rotterdam kan zich beter concentreren op het stadseel rond het station, vindt Hennes de Ridder. De Kuip kan voor relatief weinig geld gerenoveerd worden.

In zijn artikel in Cobouw van 12 maart beweert Piet Oskam dat legolisering tot infantilisering en tot kaalslag onder de huidige bedrijven leidt. Mis! De kaalslag zal volgens Hennes de Ridder vooral plaatsvinden onder de mensen die veel geld verdienen met het dom houden van de bouw.

Het woonakkoord zal niet alleen geen enkele starter verleiden tot het kopen van een huis, maar ontneemt hem volgens Hennes de Ridder ook nog eens het zicht op een betaalbare en duurzame huurwoning.

De UAV 1989, UAVTI 1992 en UAV-GC 2005 bevatten een belangrijke vervaltermijn over de eindafrekening.

Tot 1990, waarin met de Maeslantkering het eerste d&c werk begon, was de wereld van de publieke aanbestedingen eenvoudig. De opdrachtgevers ontwierpen en maakten een bestek. De aannemer die voor het conform en onder toezicht bouwen de laagste prijs vroeg kreeg het werk. Deze situatie heeft geleid tot de bekende onregelmatigheden en het spreekwoordelijke wantrouwen tussen opdrachtgevers en aannemers.

Ondanks de diverse initiatieven is er vooral in de publieke bouwsector geen herstel van vertrouwen en dus niets veranderd. De vragende en regelgevende overheden timmeren alles dicht waardoor de bouwbedrijven nog steeds in een uitzichtloze prijsconcurrentie zitten. Als gevolg daarvan zitten we nog steeds met een sector die elke keer het wiel moet uitvinden en daardoor te veel kosten maakt, nauwelijks winst maakt, vaak gebrekkig oplevert en het milieu onevenredig zwaar belast. Volgens Hennes de Ridder wordt deze situatie door de huidige hype rondom Systems Engineering geïnstitutionaliseerd. Hoog tijd om daar mee op te houden.