Netbeheerders staan wekelijks centraal in de media. Het is verbazingwekkend en weerzinwekkend op welke wijze de regionale netbeheerders Enexis, Liander en Stedin op televisie en in de landelijke dagbladen door een roze bril naar oplossingen kijken.
Vereenvoudigen van de bouwregelgeving is vanzelfsprekend enorm stoer. Zelfs zo, dat bijna alle bewindslieden die de laatste decennia over bouwen en wonen zijn gegaan, er wel een belangrijk beleidspunt van hebben gemaakt. De werkelijkheid is zoals zo vaak een tandje lastiger. Het grootste risico dat we lopen is dat er een jojo-effect ontstaat.
De brief van minister Harbers en staatsecretaris Heijnen uit 2022 over water en bodemsturend (WBS) is ondertussen al weer een paar jaar oud. Toch houdt de toepassing de gemoederen bezig en zoekt het kabinet naar inpassing van deze brief in haar eigen plannen.
Het is als het controlelampje dat zekerheid geeft over de goede werking van een controlelampje. Waarna zekerheidshalve dat controlelampje zelf ook is onderworpen aan speciale eisen. Zoals productie onder gecertificeerde kwaliteitscontrole door een gevalideerde toeleverancier.
Wie op aarde heeft in hemelsnaam ooit bedacht dat wegen tweerichtingsverkeer nodig hebben?
Het is een bekende klacht bij ontwikkelaars en bouwers als het gaat om snel tot meer woningen te komen; de uitvoeringskracht bij gemeenten schiet hevig tekort.
Naast de houtrevolutie is er dringend behoefte aan een installatierevolutie. Er wordt vaak beweerd dat houtbouw duurder is, maar in werkelijkheid zien wij dat het de installaties zijn die een aanzienlijk deel van het bouwbudget opslokken, zeker wanneer je alle benodigde bouwkundige voorzieningen meetelt.
"Mensen overschatten de snelheid van verandering in twee jaar en onderschatten de snelheid van verandering in tien jaar". Toen ik begon met deze, voor mij laatste, Cobouw-column, dacht ik aan deze vrije vertaling van een citaat dat ik ooit las.
Een cruciale schakel ontbreekt in de huidige bouw- en infrasector. De Nota Ruimte en diverse adviesorganen richten zich terecht op het plannen van de ruimtelijke indeling en het integreren van alle opgaven is een slimme stap. Echter, zo betoogt Tufail Ghauharali, de uitvoering blijft achter bij de plannen, en dat leidt tot gemiste kansen en inefficiënties.
Onze tienjarige dochter gaat niet altijd even makkelijk naar bed. Het kost soms moeite haar los te weken van haar schermpjes. Ook het verwerken van de indrukken van alle socials kost tijd. Vaak helpt een verhaaltje voorlezen.
