Blogs

In Nederland worden we steeds vaker geconfronteerd met grootschalige, complexe projecten. Helaas leert de ervaring dat deze megaprojecten vaak mislukken.

Het is een bekend fenomeen; als je je oude jas maar lang genoeg in de kast laat hangen, wordt hij vanzelf weer modieus. Maar geldt die wijsheid ook voor contractmodellen in het bouwrecht? Je zou het soms haast denken.

Stel dat de overheid in de hoogtijdagen van de recente coronapandemie van elk ziekenhuis teams met de allerbeste medisch specialisten en verpleegkundigen gevraagd zou hebben om hun zorgtaken een paar weken te laten liggen.

Het Expertisecentrum Aanbesteden van het ministerie van Economische Zaken en Klimaat (PIANOo) geeft in z'n analyse van het coalitieakkoord een aardig inzicht in de ambities van onze nieuwe regering. Het gebruik van termen als klimaat (58x), innovatie (25x), circulair (11x), milieu (4x), biodiversiteit (3x) en biobased (1x) geven heel behoorlijk aan welke kant we op moeten. En met het reserveren van 35 miljard voor het Klimaat- en Energietransitiefonds en 24 miljard voor een Nationaal Programma Landelijk Gebied is de nieuwe regering duidelijk bereid de geldkraan open te zetten.  

Recente uitspraken van de Raad van State hebben voor nogal wat verwarring gezorgd, mede door een ongelukkig geformuleerd nieuwsitem van dezelfde Raad. 'Niet-belanghebbenden soms toch bij bestuursrechter in beroep'. Staat hier wel wat wordt gelezen?

Al sinds de verkiezingen gonst het in Den Haag over macht en tegenmacht; de balans tussen de wetgevende en de uitvoerende macht. De roep is om herstel van het dualisme tussen kabinet en parlement.

Er moet ergens een prestigieus gebouw worden neergezet. Het moet in het oog springen. En daarom uitmuntend scoren op zo ongeveer elke denkbare parameter. Vooral op architectuur, materiaal (her)gebruik, duurzaamheid en functionaliteit.

Een tijdje geleden stond er in het Financieele Dagblad een artikel over problemen met grote, infrastructurele projecten. De oorzaak daarvan zou liggen in het feit dat er sinds de millenniumwisseling vanwege bezuinigingen te veel mensen zijn vertrokken bij de opdrachtgever, Rijkswaterstaat, in dit geval. Daardoor zou er daar te weinig technische kennis zijn en hebben procesmanagers, bedrijfseconomen en juristen de overhand.

Haagse politici zijn soms net flagellanten. Ik citeer: "Rondtrekkende groepen mannen en vrouwen die zichzelf in het openbaar tot bloedens toe geselden om Gods toorn af te wenden. Traden onder andere op tijdens de pestepidemie van 1348".

Momenteel trekken we miljarden uit voor het opvangen van de gevolgen van Covid-19. En terecht. Voor nu. Maar als het acute gevaar is geweken komen de echte problemen van onze tijd - het klimaat en de afname van biodiversiteit - direct boven aan de maatschappelijke agenda te staan. En om die problemen aan te pakken zijn, voor een groot deel in de bouw en infra, investeringen nodig waar de Covid-19-miljarden een schijntje bij zijn.