De techniek van biocementatie is begin deze eeuw in het laboratorium van Deltares ontwikkeld en daarna in kleine pilotprojecten in de praktijk getest. In de nieuwe gebiedsontwikkeling van Waterfront Toronto wordt de techniek volgens directeur Yvo Veenis van het Nederlandse bedrijf Groundwater Technology (GT)  voor het eerst op een substantiële schaal toegepast.

Van nature in de bodem aanwezige bacteriën die een soort cement afscheiden worden door GT gestimuleerd zodat ze de zandkorrels aan elkaar kitten. In Toronto worden twee technieken toegepast. Bij de eerste variant worden de bacteriën eerst uit de bodem gehaald, opgekweekt en weer teruggeplaatst met extra voedingsstoffen.

Bij de tweede methode blijven de bacteriën op hun plek, maar krijgen ze een speciaal dieet voorgeschoteld wat ze aanzet tot extra kalkvorming. Met beide technieken zijn op locatie al succesvolle proeven uitgevoerd die nu worden opgeschaald tot grotere pilots.  De ontwikkeling van Waterfront Toronto betreft een 400 hectare groot gebied,  gaat jaren gaat duren en er zijn tientallen miljarden dollars mee gemoeid. De autoriteiten nemen de tijd en konden ruimte inlassen voor de proef met de Nederlandse techniek van biocementatie. Voor proeven van deze omvang is volgens een woordvoerder van Deltares in Nederland zelden nog ruimte.

Groundwater Technology is een van oorsprong Amerikaans bedrijf dat in de jaren negentig groot werd met het in situ saneren. De firma reinigt grond vervuild met benzine, olie, zware metalen en bestrijdingsmiddelen zonder die af te graven. Vlak voor de financiële crisis namen de Nederlandse partners het bedrijf over en werd de vestiging in Rotterdam het hoofdkantoor. Volgens directeur Veenis is de in Nederland ontwikkelde techniek vooral een alternatief voor het kostbare en tijdrovende voorbelasten. Het is bovendien veel milieuvriendelijker methode dan het soilmixen dat de laatste jaren ook aan een opmars bezig is. Daarbij wordt cement door de bodem gemengd met grote frees-installaties die de bodem tot grote diepte omploegen.

Betrokken bij de proef is Leon van Paassen die bij Deltares jarenlang onderzoek deed naar biologische grondverbetering.  In 2009 promoveerde hij op het onderwerp aan de TU Delft.  Sinds twee jaar is hij hoogleraar aan de Arizona State University waar hij biocementatie op de kaart zet. “Dat we in Toronto deze techniek kunnen toepassen is geweeldig”, vertelt hij. De gemeente verschafte ons de kans om aan te tonen dat de techniek geschikt is om slappe grond daadwerkelijk te verstevigen. En het project heeft nu al veel opgeleverd waardoor we het proces nog verder kunnen optimaliseren.”