Voor de NVWB is het kabinetsbesluit over de uitvoering van het MIT-programma de druppel die de emmer doet overlopen. Duidelijk is dat verbetering of vernieuwing aan het wegennet in het oosten van het land op de lange baan wordt geschoven. Alleen de doortrekking van de weg van Kampen naar Zwolle en de aanleg van de Hanzelijn staan voor 2010 op het programma.

“We denken aan publieksvriendelijke acties. Misschien gaan we het publiek bestoken met advertentiecampagnes of iets dergelijks. Want vriendelijke brieven naar Den Haag schrijven helpt niet meer. We zijn op het punt aanbeland dat we dit zoveelste uitstel niet meer pruimen”, zegt NVWB-secretaris Mulder.

De oostelijke afdeling van de branchevereniging is het gesol met de regio meer dan zat. Ondanks eerdere afspraken stelt het Rijk voor 2010 geen geld beschikbaar voor essentiele projecten zoals aanleg van de RW15 tussen Varsseveld en Enschede, Noordtak Betuwelijn en doortrekking van de RW35 van Almelo naar Zwolle.

Dat is volgens de regionale politiek en het bedrijfsleven niet alleen slecht voor het milieu, maar ook vanuit economisch oogpunt zeer ongunstig. Immers: veel bedrijven willen naar het oosten des lands verhuizen vanwege de overvolle Randstad. “Maar zij zullen zich nu twee keer achter de oren krabben. Want dit deel van het land slibt ook dicht. Denk aan de files op de A1 tussen Apeldoorn en Hengelo, tussen Duitsland en Velperbroek en de congestie rondom Zwolle en in Nijverdal en Almelo”, stelt Mulder.

Voor de wegenbouwindustrie is het kabinetsbesluit een gevoelige klap. “Een klein rampje tekent zich af”, vindt Mulder. “Niet alleen voor de wegenbouwers, maar voor alle aanverwante sectoren.”

De NVWB-oost luidde al eerder dit jaar de noodklok over slechte omzetten in de branche. In vergelijking met hun collega’s uit het westen en midden van het land scoren de bedrijven in het oosten veel slechter. De omzetgroei komt nauwelijks boven de 2,5 procent uit, terwijl landelijk 9 procent wordt gehaald. In juli gaven de wegenbouwers uit het noorden en oosten een indicatie dat de omzetten gaan teruglopen met acht procent. Deze negatieve trend zet zich voort met het uitstel van enkele grote projecten.

“Als de omzetgroei op het gemiddelde loon- en prijspeil ligt, spreken we van een ongezonde situatie. Dat is natuurlijk niet iets van de laatste jaren. Op het gebied van de infrastructuur loopt het oosten al jarenlang achter. Het geld gaat naar prestigieuze projecten, terwijl de ontwikkeling van infrastructuur in de regio’s wordt geremd. Dit paarse kabinet is typisch een Randstad-kabinet. De regio moet zich maar zien te redden”, stelt Mulder cynisch vast.

Enkele wegenbouwbedrijven steken hun teleurstelling over het kabinetsbesluit niet onder stoelen of banken. Ze zijn ervan overtuigd dat dit zoveelste uitstel zonder meer leidt tot omzetverliezen op de langere termijn.

Hoeveel, weet niemand, omdat de effecten pas over jaren zichtbaar zijn. “Je hebt grote projecten nodig om je jaarlijkse omzetprognose te halen”, zegt een woordvoerster van het hoofdkantoor van Ballast Nedam namens de werkmaatschappij uit Nijverdal. “Anders moet je een heleboel kleine werken binnenhalen. En de vijver waarin we met z’n allen vissen is in de regio al vrij klein.” Anderzijds zegt de woordvoerster dat in de begroting geen rekening is gehouden met projecten zoals de RW35 en de RW15. “Dus die omzet missen we ook niet.”

Volgens directeur F. Oude Nijhuis van Te Pas Weg en Waterbouw uit Enschede valt er op langere termijn niet te ontkomen aan een omzetdaling. “Als gevolg daarvan zullen we voorzichtiger investeren en kunnen we ons personeelsbestand niet uitbreiden.” Hij vreest overigens geen negatieve gevolgen voor de werkgelegenheid.

Evenals directeur W.T. Kothuis van de Twentse Weg en Waterbouw uit Oldenzaal. “Onze orderportefeuille is nog behoorlijk gevuld. Rijkswaterstaat is niet de grootste opdrachtgever. Dat aandeel bedraagt slechts zo’n twintig procent. Maar als gemeenten, onze belangrijkere werkverschaffers, minder geld krijgen uit het gemeentefonds, voorzie ik wel grote problemen. Want private financiering voor de aanleg of verbetering aan wegen is heel moeilijk, omdat het terugverdieneffect minimaal is. Of je zou aan tolwegen moeten gaan denken.”

‘Vriendelijke brieven schrijven naar Den Haag helpt niet meer’