Lenny Vulperhorst

Het moet fijn zijn om als burgemeesters met elkaar en met een ezel en een kameel in een kerststal te gaan (staan) rondhangen. Een beetje een slap antwoord op serious request, maar verder niets dan lof. Het is echt top om zo te proberen de kloof te dichten. Tussen burger, ezel, kameel en bestuurder. Juist ook in de Kersttijd, wanneer we zo'n behoefte hebben aan licht(jes).

Van de week sprak ik op een bijeenkomst waar tweehonderd belangrijke opdrachtgevers aanwezig waren. Aanleiding voor een projectontwikkelaar om zich daar van zijn beste kant te laten zien.

Kijk, met zo'n kop leest natuurlijk iedereen deze column. Wie zou hij voor zakkenwasser uitmaken? Laten we eerst vaststellen wat een zakkenwasser is, voordat we er een aanwijzen.

Per 1 januari heb ik een nieuwe baan. Ik ga er op letten dat corporaties geen commerciële activiteiten meer gaan ondernemen. Geen grondaankopen meer, tenzij sprake is van een goedgekeurd bestemmingsplan waarin de functie wonen is vastgelegd. Geen aankopen meer van herstructureringspanden als al op voorhand duidelijk is dat daar geen sociale huurders komen. En natuurlijk geen ontwikkeling meer van duurdere huurwoningen of goedkope koopwoningen, omdat de markt dat ook kan.

Vorige week schreef ik op deze plek dat er na het verschijnen van het rapport van de parlementaire enquêtecommissie woningcorporaties strijd zou losbarsten over de inrichting van het nieuwe stelsel. Die strijd blijft uit. Het is stil (onder corporatiedirecteuren) en Marc Calon van Aedes is het zelfs voor 90 procent met de aanbevelingen eens.

Nu de enquêtecommissie rapport heeft uitgebracht, zal de strijd over de inrichting van het nieuwe stelsel echt losbranden. Ook al lijken in de Eerste en Tweede Kamer de koppen geteld, uiteindelijk draait het om de inrichting van het stelsel. Hoe langer die strijd of dat debat zal duren, hoe later het herstel van vertrouwen van burgers en huurders in corporaties ter hand kan worden genomen.

Zodra een columnist complimenten gaat uitdelen moet je oppassen. Dan toch eerst het azijn. Tijdens het parlementair onderzoek naar ICT-projecten bij de overheid maken oud-bewindslieden zich er met een Jantje van Leiden vanaf. Remkes schuift de politieke verantwoordelijkheid weg naar zijn staatssecretaris, terwijl hij alvast een shagje zit te rollen, omdat het gesprek wat hem betreft voorbij is.

Deze week heeft de parlementaire onderzoekscommissie ICT-projecten bij de overheid gerapporteerd. In de framing van de pers was het beeld tot nu toe: wat een sukkels werken er toch bij de overheid; ze maken er een bende van.

Ik durf eigenlijk niet meer te schrijven over Ballast Nedam. Begin dit jaar liep ik te mopperen over de staat van het maatschappelijk ondernemen van dat bedrijf, te filosoferen over hoeveel ellende een groot bedrijf kan verdragen en daarna had ik praatjes over de raad van commissarissen die zou moeten opstappen.

Waarom is die campagne van Bouwend Nederland (BN) - Nederland is nog niet af - niet wat frisser en slimmer. Het begint er al mee dat zo nodig weerlegd moet worden dat het Planbureau voor de Leefomgeving het allemaal niet goed ziet. Daarmee is het een negatieve campagne: weerleggen wat in de Balans van de Leefomgeving staat. Vervolgens wordt een rekensom gepresenteerd, waaruit natuurlijk onomstotelijk het bewijs volgt dat nog heel veel nieuw moet worden gebouwd.