Bianca Seekles

Bij de ontwikkeling van duurzame buurten wordt vaak eerst gekeken naar hoe we omgaan met energetische duurzaamheid. Gegeven de klimaatdoelstelling om tot een CO2-neutrale gebouwde omgeving te komen zeker niet onterecht.

De vakantie is voorbij en ik heb heel veel zin in de tweede helft van dit jaar… De zon schijnt en de stemming is alom optimistisch en positief. Ik voel dat we weer het inhoudelijke verschil willen en kunnen maken om onze steden sterker te maken. 

Deze keer gebruik ik mijn column voor een dringende oproep aan al mijn ERA-collega's én aan onze partners, opdrachtgevers, adviseurs, co-makers, onderaannemers en leveranciers: doe nooit iets waarvan je denkt dat het je eigen veiligheid of die van anderen in gevaar kan brengen!

Afgelopen zaterdag zijn in het Timmerhuis in Rotterdam de winnaars van de Archiprix 2016 bekend gemaakt.

De afgelopen tijd lees ik veel onderzoeken en meningen over de vraag of we nu met z'n allen in de stad willen wonen of dat we juist alweer de stad aan het verlaten zijn. Verwarrend. Is de trek naar de stad nu wel of niet dé grote trend? Ik denk eigenlijk dat de trend ergens anders over gaat.

Vorige week bezocht ik een van onze bouwplaatsen in Amsterdam. Ondanks dat ik tegenwoordig de bouwplaats in Amsterdam regelmatig bezoek, ben ik toch altijd weer onder de indruk van wat onze mannen daar voor elkaar krijgen. Heeft u dat ook?

"De samenwerking met de bewoners van de Wetenschappersbuurt om te komen tot een gebiedsvisie is zo bijzonder aangepakt dat er nu al verbeteringen waarneembaar zijn op sociaal gebied. De bewoners voelen zich veiliger in hun wijk, terwijl de fysieke verbetering nog moet beginnen."

Net als veel collega-ontwikkelaars en -bouwers zijn ook wij weer aan het groeien in aantal medewerkers en denken we onder andere na over de juiste mix tussen jong en oud.

Net als veel collega-ontwikkelaars en -bouwers zijn ook wij weer aan het groeien in aantal medewerkers en denken we onder andere na over de juiste mix tussen jong en oud. Jacques Van den Broek, ceo van Randstad, zei onlangs: "We zien dat bedrijven ontwikkelen naar een multi-generational workforce. Mensen van tussen de achttien en zeventig jaar werken bij hetzelfde bedrijf. Dat betekent nogal wat. Iedere generatie kijkt anders naar werk en heeft andere vaardigheden." Ik geloof ook dat deze mix cruciaal is, maar hoe begeleiden we onze verschillende mensen om het optimale resultaat uit deze leeftijdmix te halen? Onze natuurlijke impuls is om vooral jonge mensen aan te nemen vanwege hun vernieuwende ideeën en energie. Maar als we inzoomen op Generatie Y zien we ook wel een andere kant. Generatie Y is snel ontevreden… Dit is de generatie die opgegroeid is met het idee dat werkelijk alles mogelijk is, die door pa en ma op handen wordt gedragen en alleen maar positieve bevestiging krijgt. De harde werkelijkheid kan dan erg tegenvallen. Tim Urban vatte dit laatst mooi samen in deze formule: geluk = realiteit - verwachtingen. Deze groep kan extreem veel waarde toevoegen aan onze bedrijven, maar alleen als ze ook extreem goed begeleid wordt … Laten we ervoor zorgen dat we naast jonge mensen vooral ook investeren in de werknemers van 55 jaar en ouder. De laatste drie jaar zijn zij in groten getale ontslagen in de bouw. Wij kiezen er bewust voor om juist ook mensen aan te nemen in deze leeftijdscategorie. We zijn ervan overtuigd dat als we koppeltjes maken van deze generaties, zij met elkaar de winnende mix van kwaliteiten en competenties vormen. En, als de formule van Tim Urban een positief resultaat oplevert, straalt dit natuurlijk ook weer af op de 'gelukervaring' die zij onze klanten kunnen geven…

Als we de weg nooit kwijt zijn, ontdekken we ook nooit een nieuwe route…