Beweging in het werk van Calatrava
Bouwwerken staan roerloos in weer en wind. Toch wordt over sommige geschreven alsof ze in beweging zijn. Bijvoorbeeld over de 'omhoog strevende' vormen in de gotiek. Ook zijn er gebouwen en constructies die allerlei beweging moeten verwerken, zoals stations en bruggen, en waarin die mobiliteit tot uitdrukking is gebracht - al bewegen ze niet. Organische architectuur probeert groei uit te drukken - in gestolde vormen. Over deze paradox hebben Alexander Tzonis, professor architectuurtheorie aan de TU Delft, en Liane Lefaivre een verhelderend boek geschreven. Deels is het een algemene geschiedschrijving van de manier waarop deze paradox in de loop der tijden is verwerkt. Voor het grootste deel maken zij duidelijk dat deze paradox nog steeds actueel is in velerlei vormgeving. Dat dan wordt belicht aan de hand van het werk van Santiago Calatrava.