U hebt ruim 25 jaar ervaring in de civiele betonbouw. Was de gww-sector nieuw voor u?
“Ja, en dat was best even wennen. Bij mijn vorige werkgevers wist ik inhoudelijke veel van het realiseren van civiele betonbouwprojecten. Dat is nu minder. Er was echt een stuk kennis dat ik vanaf nul moest opbouwen. Maar vanuit een directierol breng ik nu ook andere kennis en vaardigheden mee dan alleen de inhoud van de techniek, zoals op het gebied van grote infraprojecten en wat meer de proces- en contractmanagementkant. En ook de algemene bedrijfsvoering ligt mij goed. Dat maakt dat ik ‘ja’ heb gezegd tegen Martens en Van Oord. Er zitten veel mensen met kennis van gww. Ook als directie zijn we complementair.”

Heeft u met uw ervaring bij meerdere aannemers een voorkeur gekregen voor een bepaald type bedrijf?
“Nee, ik heb overal met veel plezier gewerkt. Het is wel zo dat de keuze voor Martens en Van Oord als kleiner bedrijf nu bewust is geweest. Ik heb bij hele grote bedrijven op hele grote infraprojecten gezeten, die heel lastig te beheersen zijn. Daarom had ik wel weer eens de behoefte om bij een kleiner bedrijf dichter op de business en de projecten te zitten om meer te kunnen sturen.”

Binnen de directie is Tobias van Oord algemeen directeur, u heeft samen met Teun de Koning de dagelijkse leiding. Wat zit er in uw portefeuille?
“Teun de Koning heeft wat meer de operationele afdelingen onder zich en ik de bedrijfsvoering. Samen doen we eigenlijk alle projecten van het begin van de tender tot de oplevering. Teun doet de wat kleinere, ik de wat grotere integrale UAV-gc-projecten en de grote projecten in Duitsland. We komen allebei met regelmaat op de projecten, zowel in Nederland als Duitsland en België om feeling houden met wat er op de werkvloer gebeurt. Zelf ben ik geregeld in Brunsbüttel waar BAM bouwt aan de uitbreiding van het sluizencomplex en wij als een van de grote onderaannemers betrokken zijn.”

De combinatie PFAS, stikstof en corona raakt elke infrabouwer. Hoe is dat bij Martens en Van Oord?
“Het is een dagelijkse worsteling en zoektocht om de juiste projecten te vinden om onze organisatie aan de gang te houden en onze rendementen te realiseren. Het vervelendste is dat projecten nu ontzettend vertraagd op de markt komen. Het aantal is de afgelopen periode echt een stuk lager geweest. Het is zeker niet zo dat onze orderportefeuille leeg raakt, maar we kunnen minder selectief zijn. We merken ook dat bij bepaalde typen projecten het prijsniveau sterk onder druk staat. Daarmee zijn we echt terug bij af. Aan de uitslagen zie je dat als er tien tot vijftien inschrijvers zijn wij soms in de achterhoede eindigen terwijl onze prijs al scherp was. Er is een duidelijke tendens om werkvoorraad binnen te halen puur om mensen en materieel bezig te houden, maar daar zit weinig rendementspotentie meer in.”[Intermezzos:1]

Hanteert u als bedrijf een duidelijke ondergrens?
“We kunnen met z’n allen roepen dat de markt slecht is, maar uiteindelijk maken we die markt zelf met elkaar. We zijn zelf als directies in deze bedrijfstak verantwoordelijk om het niveau van die markt op peil te houden. Dus ja, we hebben een duidelijke ondergrens waarbij we zeggen: als het voor minder dan dit moet, doen we het gewoon niet, dan is het bedrijfseconomisch niet meer verantwoord.”

Soms haken bedrijven op voorhand af en zijn er helemaal geen inschrijvers bij een aanbesteding. Ligt daar de oplossing?
“Absoluut. Ik juich dat toe. Ik hoor ook steeds meer directeuren om me heen zeggen dat ze geen onverantwoorde dingen meer doen en dat projecten gewoon moeten renderen. Als er plafondbedragen worden genoemd die niet realistisch zijn, vind ik het heel goed dat de branche zegt: we schrijven niet in. We moeten onze branche toch gezond zien te houden.”

Waar ligt voor jullie de grootste uitdaging de komende jaren?
“Voldoende werk binnenhalen en in de toch wat teruglopende markt proberen de bedrijfsomvang op peil te houden met renderende projecten in de orderportefeuille. Daarbij willen we wat diversificeren in marktgebieden. We zijn onder meer actief in baggeren, droge grondverzet, dijkenbouw en grote bouwkuipen. Daarnaast willen we wat meer kijken naar industrie en spoorbouw, waar we de laatste jaren wat minder actief waren. En verder wat ik ‘operational excellence’ noem: goed blijven doen wat we doen en verder verbeteren. Dat geeft meer rendement dan alleen maar méér te willen.”

Maarten Spronk, directielid Martens en Van Oord

Maarten Spronk (Utrecht, 1971) werkte na zijn studie civiele techniek bij meerdere aannemers in de civiele betonbouw: Van Hattum en Blankevoort, Mobilis TBI Infra, Heijmans en laatst DIMCO. In management- en directiefuncties was hij nauw betrokken bij de realisatie van grote en complexe projecten. Bij Martens en Van Oord maakt hij sinds maart deel uit van het directieteam.