Blogs

Hoewel ik de toenemende aandacht voor (gender)diversiteit en de achterblijvende positie van vrouwen toejuich, ben ik van mening dat het huidige debat maar beperkt zoden aan de dijk zet.

Het is geen geheim dat we mannen én vrouwen nodig hebben om tot oplossingen te komen voor de huidige maatschappelijke vraagstukken. Een goede afspiegeling van de maatschappij. Ieder bedrijf is bezig met diversiteit en inclusie. En toch blijft Nederland, en vooral de bouwsector, achter met het aantal vrouwen op cruciale posities. Ik begrijp dat niet. En toch ook weer wel. Ik zie namelijk drie belangrijke redenen.

Sinds ik op de middelbare school met slechts één ander meisjes in de klas zat met een technisch profiel, ben ik me bewust van genderdiversiteit en wat de aan- of afwezigheid van inclusie met je doet. Met z'n tweetjes 'deden we niet mee' en hoorden we er niet bij.

Ik herinner me als de dag van gisteren dat ik op het podium stond in Leusden, waar ik de Cobouw Bouwvrouw Award in ontvangst nam van Mieke Luisman-Stikkelorum en de opvolgster van Yolanda van Rijswijk werd, de winnaar van 2020. En nu gaat de eervolle titel die ik in 2021 kreeg, naar een nieuwe veelbelovende Bouwvrouw, Marieke Mentink. Tijd voor een terugblik.

'Laat minder studenten toe bij mbo-opleidingen voor beroepen waar in de praktijk nauwelijks vraag naar is,' stelde Doekle Terpstra, voorzitter van Techniek Nederland, onlangs voor. Zo'n numerus fixus voorkomt dat teveel mensen worden opgeleid voor beroepen met weinig baankansen. En dat kan de keuze vergemakkelijken voor studies met volop kans op werk, zoals bouw, infra en techniek.

Sinds september mag ik me Bouwvrouw van het Jaar 2021 noemen. Met deze eervolle titel ga ik me volop inzetten voor meer veiligheid, innovatie, digitalisering, diversiteit en inclusiviteit in de bouw. Hoe? Dat lezen jullie komend jaar in mijn columns. 

Ik geef het meteen toe. Seksisme en emotionele onveiligheid zijn voor mij lang 'ver-van-mijn-bed'-begrippen geweest. Ik weet dat het bestaat, dat de impact op vrouwen vaak desastreus en levenslang is, maar MeToo-achtige praktijken leken me toch vooral voor te komen in 'verknipte' sectoren als de cultuur- en filmindustrie. En niet iets wat echt speelt in mijn eigen brave (technische) wereldje. Toch?

Ik durf zonder enige twijfel te stellen dat ik mijn huidige supergave baan voor een heel groot deel te danken heb aan de samenwerking met een aantal vrouwen. Zonder deze samenwerkingen, in verschillende constellaties en met (ook weer) diverse vrouwen, was ik de afgelopen jaren gegarandeerd minder succesvol geweest.

Ik ben een vrouw en ik ben CEO. Dat lijkt een triviaal statement, maar deze combinatie is niet zo vanzelfsprekend. Slechts 15% van Nederlandse CEO's is vrouw. Ook bij Tauw Nederland zijn de verhoudingen scheef: gemiddeld is 30% vrouw.

Internationale vrouwendag! Ik zet mijn groep-acht-dochters af in het Science Park voor een workshop artificial intelligence. Hoewel de hele middelbare schooltijd nog voor de boeg worden ze nu al door het VHTO (landelijk expertisebureau meisjes/vrouwen en bèta/techniek) geprikkeld om exact te kiezen.